بررسی رابطه بین عوامل موثر بر توانمند سازی معلمان زن و مرد مدارس ابتدایی شهر تهران از دیدگاه خود آنها در سال تحصیلی 91-1390

هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر توانمند سازی معلمان است.جامعه مورد مطالعه شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1391-1390 است که با رعایت مفروضات طرح های نمونه گیری و با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای و با توجه به الگوی نمونه گیری مورگان چون مقیاس اندازه گیری پیوسته و همچنین سوال های پژوهش دو دامنه بود،حجم نمونه طبق اصول صحیح و علمی از بین آنها تعداد 250 نفر انتخاب شدند بدین نحو که در مرحله اول ابتدا شهر تهران از لحاظ جغرافیایی به 5 حوزه شمال،جنوب،شرق،غرب و مرکز تقسیم شد.در مرحله دوم از هر حوزه جغرافیایی یک منطقه آموزشی و در مرحله سوم از هر منطقه آموزشی 2 مدرسه ابتدایی(یکی دخترانه-یکی پسرانه)و در مرحله چهارم از هرمدرسه 5 کلاس و در نهایت از هر کلاس یک نفر معلم بصورت تصادفی انتخاب شدند.بنابر شرایط فوق و به منظور جلوگیری از افت نمونه،تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 19 سوالی محقق ساخته با متوسط ضریب پایایی 93% استفاده شد.جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون t-test)استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد بین برگزاری کلاس های ضمن خدمت،اعتماد به نفس معلم،حمایت مدیر از معلم،حقوق و مزایا و پاداش،روابط انسانی موثر،پژوهش و ایجاد تسهیلات پژوهشی برای معلمان با توانمندی معلمان رابطه وجود دارد.به عبارت دیگر مواردی مانند(برگزاری کلاس های ضمن خدمت،اعتماد به نفس معلم،حمایت مدیر از معلم،حقوق و مزایاو پاداش،روابط انسانی موثر،پژوهش و ایجاد تسهیلات پژوهشی برای معلمان)توانمندی معلمان را افزایش می دهد. کلمات کلیدی:کلاس های ضمن خدمت،اعتماد به نفس معلم،توانمندسازی،حمایت مدیر از معلم